شعر سنگ قبر پروین اعتصامی

اینکه خاک سیهش بالین است

اختر چرخ ادب پروین است

گر چه جز تلخی ز ایام ندید

هر چه خواهی سخنش شیرین است

صاحب آنهمه گفتار امروز

سائل فاتحه و یاسین است

دوستان به که ز وی یاد کنند

دل بی دوست دلی غمگین است

خاک در دیده بسی جان فرساست

سنگ بر سینه بسی سنگین است

بیند این بستر و عبرت گیرد

هر که را چشم حقیقت بین است

هر که باشی و ز هر جا برسی

آخرین منزل هستی این است

آدمی هر چه توانگر باشد

چون بدین نقطه رسید مسکین است

اندر آنجا که قضا حمله کند

چاره تسلیم و ادب تمکین است

زادن و کشتن و پنهان کردن

دهر را رسم و ره دیرین است

خرم آنکس که در این محنت گاه

خاطری را سبب تسکین است

مختصری از پروین اعتصامی

پروین اعتصامی، نامی است که در صداقت شاعرانه ایران جاودانه شده است. او در تاریخ ۱۳ مه ۱۳۰۹ در تهران متولد شد و با اشعاری که از زبان او می‌رسد، به عنوان یکی از شخصیت‌های برجستهٔ ادبیات فارسی شناخته می‌شود. پروین اعتصامی با دیگر شاعران معاصر خود، از جمله فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی، در دهه ۵۰ میلادی به ویژه در دورهٔ شوریدهی و انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ تأثیرگذار بوده است. اشعار او غالباً با مضامین عاشقانه، انسان‌گرایانه، و اجتماعی شناخته می‌شوند. او با زبانی صادق و احساسی، احوالات و احساسات خود را با خوانندگان به اشتراک می‌گذارد و در طول زندگی خود به‌عنوان یک شاعر بانوی پرافتخار و تأثیرگذار شناخته می‌شود.